Juliusz Słowacki – 171. rocznica śmierci
2020-04-03
Juliusz Słowacki ( urodzony. 1809 – zmarł 1849) – poeta i dramaturg, który stworzył oryginalny wariant polskiego romantyzmu. Urodził się w Krzemieńcu na Wołyniu jako syn profesora literatury na uniwersytecie w Wilnie. Po śmierci ojca wychowywała go matka Salomea Becu, mająca wielki wpływ na syna. W 1828 ukończył studia prawnicze w Wilnie, a następnie pracował w Warszawie w Komisji Rządowej Przychodów i Skarbu. W stolicy zetknął się ze środowiskiem młodych romantyków oraz dziełami Georga Byrona, pod wpływem których zaczął pisać. Debiutował w 1830 powieścią poetycką Hugo. Wybuch powstania listopadowego przywitał z wielką radością, ale w marcu 1831 roku z niewyjaśnionych przyczyn opuścił Warszawę i udał się do Drezna, nie biorąc udziału w walce. W latach 1832-1836 mieszkał w Genewie, a następnie podróżował po Europie i Bliskim Wschodzie. W 1838 zamieszkał na stałe w Paryżu. Życie na emigracji było dla niego pasmem rozczarowań, z powodu niechęci środowiska polskiego i ostrej krytyki jego dzieł. W 1842 poeta uległ fascynacji Andrzejem Towiańskim mistykiem głoszącym idee mesjanistyczne. Po ich wpływem stworzył własną filozofie porządkującą świat, tzw. Filozofię genezyjską, oddziałowującą na całą jego późniejszą twórczość, a opartą na idei wędrującego przez wieki nieśmiertelnego ducha. W okresie Wiosny Ludów, w 1848 śmiertelnie chory (na gruźlice) wyjechał Wielkopolski. Nie mógł już uczestniczyć w walce, ale wziął udział w obradach Komitetu Narodowego. Zmarł w Paryżu. W 1927 roku prochy poety przywieziono do kraju i pochowano w krypcie na Wawelu.
Do najważniejszych dzieł Słowackiego należą dramaty:
„Kordian” (1834), „Balladyna” (1839), „Lilia Weneda” (1840), „Fantazy” (1842-1844), „Ksiądz Marek” (1843), „ Sen srebrny Salomei” (1844).
Poematy: „Godzina myśli” (1843), „Anheli” (1838), „Beniowski” (1841) „Król Duch” (1845-1849),
Liryki: „Rozłączenie”, „Hymn o zachodzie słońca”, „Testament mój”
Źródło: Encyklopedia gimnazjalisty; Wydawnictwo Ryszard Kluszczyński, Kraków 2001; s.33
